Bir Gün Bir Kitap Okudum Ve Bütün Hayatım Değişti

İlk okul yıllarımda okulu bırakmaya karar vermiştim. Annem beni her gün okula “oğlum bugün git, yarın gitmezsin” diyerek zar zor yolluyordu. O yıllarda sevgili ablalarım bana kitap okuma alışkanlığı kazandırmak için çok uğraştı. Görüntüsü hala gözlerimin önündedir o kocaman siyah ciltli kitabın; “Kelile ve Dimne”. O kitabı okumam için her yolu denediler. Bitirdiğim bölüm başına para önerdiler. Kabul ettim. İlk başlarda paraya ihtiyaç duyduğumda, sadece bir kaç sayfa olan bölümleri okuyup paramı alıyordum. Bunun yeterince efektif bir yöntem olmadığını anlamaları fazla uzun sürmedi. Sonra bölümlere onlar karar vermeye başladılar. Okumadığım halde okudum diyerek paralarını almaya devam ettim. Bunu da fark etmeleri uzun sürmedi. Ardından bölümü anlatmamı istemeye başladılar. Ben de bana görev olarak verilen hikayelerin başını ve sonunu okuyarak, aradakileri tahmin ederek paramı almaya devam ettim. Sanırım bu sırrımı hala çözemediler. Her ikisi de severek ve büyük keyif alarak benim yaşlarımda okumuşlardı bu kitabı ve bir şekilde benim de seveceğimi düşündüler. Ve fakat yanıldılar,  o kitaptan da kitap okumaktan da o kadar nefret ettim ki sadece hikayelerin başını ve sonunu okuyarak bile o kitabı bitiremedim. Bana kitap okuma alışkanlığı kazandıracağını düşündükleri kitap, kitap okumaktan nefret etme sebebim oldu. Ablamlar tüm çabalarının sonuçsuz kaldığını görünce beni “umutsuz vaka” olarak kodlayıp, ne hali varsa görsün diyerek hayatlarına devam ettiler. 

Sanırım orta 1 yani bugünkü adı ile 6.sınıfı bitirdiğim yazdı. Çevremdeki herkesin benden umudu kesmesinin üzerinden bir yıl geçmişti. Odada kendi kendime otururken kitaplıktaki en ince kitap dikkatimi çekti. Kitabı elime aldım ve üstünkörü okumaya başladım ve duramadım. O gün o kitabı bitirdim. Ondan sonra kitaplıktaki “Kelile ve Dimne” hariç tüm kitapları okudum. Bütün dünya klasiklerini okudum. O dönemlerin moda olan tüm kitaplarını okudum. Bir anda kitap kurduna dönüşüvermiştim. Ablalarımla üniversite yıllarında Ankara’da uzunca bir süre aynı evi paylaştık. O ev kapanırken kitapları paylaşmamız gerekiyordu. Benim için o kitaplıktaki en önemli kitap en ince olanıydı. Çünkü o kitap benim okuduğum ilk kitaptı, çünkü o kitap benim hayatımı değiştiren kitaptı. İşte o kitap “Fareler ve İnsanlar” idi...

Not: Bu yazı John Steinbeck'in 'Fareler ve İnsanlar'kitabının bazı bölümlerinin, İzmir İl Milli Eğitim Müdürlüğü Kitapları İnceleme ve Değerlendirme Komisyonu tarafından sakıncalı bulunmasının ardından yazılmıştır.